sierpień-październik 2010 r.
FOTO na www.dantiscum.pl
Badania w miejscowości Jiyeh, położonej w dzisiejszym Libanie, 25 km na południe od Bejrutu, prowadzi misja Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego pod kierunkiem dr. Tomasza Waliszewskiego (IA UW).
Zlokalizowane nad samym morzem stanowisko w Jiyeh kryje ważne pozostałości rozległej rzymsko-bizantyjskiej osady identyfikowanej ze starożytnym Porphyreon.
Celem badań w latach 2008-2010 było poznanie zabudowy oraz chronologii Jiyeh/Porphyreon. Archeolodzy zajęli się kwartałem mieszkalnym datowanym na okres wczesnorzymski (I w. p.n.e. – I w. n.e.). Tworzące go domy i budynki, na które składa się ponad 70 pomieszczeń, zbudowano z lokalnego piaskowca. Zachowały się one nadzwyczaj dobrze, bo do wysokości aż 2-3 metrów.
W 2010 r. została przebadana m.in. ulica ze wschodniej części wykopu. Miała ona szerokość ok. 1,5 m i ok. 38 m długości. Jej nawierzchnia została wykonana z kamieni, a poniżej zarejestrowano kanał. W zachowanych fragmentach frontowych ścian domów wzniesionych po obu stronach ulicy stwierdzono otwory drzwiowe z kamiennymi progami, otwory niewielkich okien oraz pozostałości rynien wykonanych z glinianych rur odprowadzających wodę i nieczystości do kanału pod ulicą.
Stanowisko, jako kompleks osadniczy, z systemem ulic i dziedzińców, także pozostałościami bazyliki bizantyjskiej z V-VII w. n.e. oraz położonej na północ nekropoli jest wyjątkowe. Sam kwartał mieszkalny z Jiyeh/Porphyreon ma około 15 arów powierzchni i jest najbardziej rozległym i zwartym takim kompleksem na całym wybrzeżu libańskim.
Źródło: www.archeowiesci.wordpress.com na podstawie tekstu dr. Tomasza Waliszewskiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz